<-BlogTitle->
همه ی مداد رنگی ها مشغول بودند…به جز مداد سفید…
هیچ کسی به او کار نمی داد…
همه می گفتند: “تو به هیچ دردی نمی خوری” …
یک شب که مداد رنگی ها…توی سیاهی کاغذ گم شده بودند…
مداد سفید تا صبح کار کرد…ماه کشید…مهتاب کشید…و آنقدر ستاره کشید که کوچک و کوچک و کوچک تر شد…
صبح توی جعبه ی مداد رنگی…جای خالی او…با هیچ رنگی پر نشد.
حرفهایی هست برای گفتن
که اگر گوشی نبود
نمی گوییم.
و حرفهایی است
برای نگفتن ؛
حرفهایی که هرگز
سر به ابتذال گفتن
فرود نمی آورند.
حرفهای خوب و ماورایی
همین هایند !
و سرمایه ی هر کسی
به اندازه حرفهاییست
که برای نگفتن دارد.
حرفهای بی قرار و
طاقت فرسا
که همچون
زبانه های بی تاب
آتشند.......
از استاد دینی پرسیدند عشق چیست؟ گفت:حرام است .
این هم خلاصه ای از نظریات افلاطون در مورد عشق(همون عشق معروف افلاطونی):
مفهوم عشق به طور کلی عبارتست از هر گونه سعی و کوشش برای رسیدن به خوبی و سعادت که بالاترین هدف است . اما در مورد کسانیکه از راههای گوناگون مثل تحصیل ، پول ، ورزش،فلسفه و ... بدنبال این هدف میروند کلمه عشق بکاربرده نمیشود و کسی اینگونه افراد را عاشق نمیداند و فقط در مورد عده معدودی که از راه مخصوصی بدنبال آن هستند نام کلی عشق بکار برده میشود.
بعضیها میگویند : کسانیکه در جستجوی نیمه دیگر خود هستند عاشق میباشند اما هدف عشق نه نیمه است و نه تمامی ، اگر این نیمه و تمام در عین حال خوب نباشد ، مگر نه اینست که مردم با رضا و رغبت به بریدن دست و پای خود تن در میدهند وقتیکه این دست و پا که اعضای بدن هستند فاسد و مضر شده باشند . پس صحیح نیست که بگوییم هر کسی در جستجوی آن چیزیست که متعلق به خودش میباشد مگر اینکه در عین حال معتقد باشیم که فقط خوبی است که متعلق به ما و خویش ماست . بنابراین آنچه مردم دوستش دارند جزخوب چیزی دیگر نمیباشد و بشر میخواهد برای همیشه مالک خوبی باشد و آنرا بدست آورد ، بطور خلاصه عشق عبارتست از اشتیاق به دارا شدن خوبی برای همیشه ، برای ابدی شدن عشق باید زیبایی و خوبی را تولید کرد خواه جسما" و خواه روحا" بنابر این بشر بدنبال زیبایی میگردد تا بتواند در او تولید کند و ابتدا فریفته زیبایی ظاهری میشود و فقط به یک زیبا دل میبندد و ازین دلبستگی افکار و اندیشه های زیبایی در او بوجود میاید و سپس متوجه میشود که زیبایی ظاهری یک فرد با دیگری یکیست وبنابراین اگر قرار باشد که بدنبال ظاهر باشد علت ندارد که یکی را بر دیگری ترجیح دهد و با این دریافت عاشق تمام کسانیکه زیبا هستند میشود ودیگر عاشق 1 نفر نیست ، زیرا یکی در نظر او کوچک و بی معنی جلوه میکند ، سپس متوجه زیبایی روح میشود و آنرا بمراتب بالاتر از زیبایی بدن خواهد شمرد. در این مرحله اگر کسی پیدا شود که روحی زیبا در عین به بهره بودن از زیبایی جسم داشته باشد دل در او خواهد بست و دائم متوجه افکارش میشود و بدین ترتیب به مرحله ای خواهد رسید که زیبایی عوالم معنوی و کوششهای اخلاقی را روءیت میکند . کسیکه زیبایی را طی این مراحل تجربه کند به زیبایی همیشگی و مطلق خواهد رسید و به اعتقاد افلاطون عشق رهبریست که ما را به سمت این زیبایی هدایت میکند و ازین جهت قابل ستایش است
خلاصه اینم از عشق افلاطونی
__________________
بگذار تا شیطنت عشق چشمان تورا به عریانی خویش بگشاید،شاید هرچند آنجا جز رنج و پریشانی نباشد اما کوری را بخاطر آرامش تحمل نکن
خداحافظ گل لادن.
تموم عاشقا باختن
ببين هم گريه هام از عشق .
چه زندوني برام ساختن
خداحافظ گل پونه.
گل تنهاي بي خونه
لالايي ها ديگه خوابي
به چشمونم نمي شونه
يكي با چشماي نازش
دل كوچيكمو لرزوند
يكي با دست ناپاكش
گلاي باغچمو سوزوند
تو اين شب هاي تو در تو.
خداحافظ گل شب بو
هنوز آوار تنهايي
داره مي باره از هر سو
خداحافظ گل مريم.
گل مظلوم پر دردم
نشد با اين تن زخمي
به آغوش تو برگردم
نشد تا بغض چشماتو
به خواب قصه بسپارم
از اين فصل سكوت و شب
غم بارونو بردارم
نمي دوني چه دلتنگم
از اين خواب زمستوني
تو كه بيدار بيداري
بگو از شب چي مي دوني
تو اين روياي سر دم گم.
خداحافظ گل گندم
تو هم بازيچه اي بودي.
تو دست سرد اين مردم
خداحافظ گل پونه.
كه باروني نمي توني...
طلسم بغضو برداره .
از اين پاييز ديوونه خداحافظ .....!
سکوت خواهم کرد واز یاد خواهم برد ،
آن چه را که به پایان رسید
وشروع خواهم کرد آنچه را که دوباره به اتمام میرسد:
سیگاری آتش خواهم زد تا بخاطر...
قلمی خواهم شکست تا به آغاز...
اراده ای خواهم کرد تا به عمل...
تیری رها خواهم ساخت تا به ثمر...
فنجانکی خواهم شکست تا به شکست...
بره ای خواهم شد تا به تمرد...
وعمری خواهم کرد تا به مرگ...
و اوقات را معدوم خواهم ساخت
همچنانکه آب غسالخانه ای را چرک...
و خاکی را مزدود...
زندگیم را مفعول...
و خدایان را برای لحظه ای مشغول خواهم ساخت
سنگ تراش شروع میکند برای لقمه نانی
وچه اهمیت دارد حقیقت آنچه مینویسد چیست؟
چه اهمیتی دارد سال تولد اتفاقی که به پایان رسیده است؟
و فریاد های انزجار از درد زایمان مادرم،تنها با نام پدر بر سنگ جای میگیرد
من از آنچه بودم جدا شدم
قطعه چند وبلوک چند نام من است
تنها خود میتوانم مراقب خود باشم
گودالم را دوست خواهم داشت
و با موریا نه هایم چند ساعتی بازی خواهم کرد
و اگر صدایی لرزان بر قبر من حمدی خواند
به او خواهم خندید ،تا حد مرگ...
برو اما....فراموشم نکن!
برو ، برو که این عشق ما من نمی سازد.....
خاطراتت را ، چه تلخ ، چه شیرین ، همه را با خود ببر....
برو ولی بدان که من دیوانه وار تو را دوست میداشتم ، بدان که یک
دریا برایت اشک ریختم ، زندگی ام ، عشقم را فدای آن
قلب نامهربانت کردم....
از کوچهی خاطره گذر کردم باز
از غربت خود تا تو سفر کردم باز
با دلــی پــر امیــد و انتظار
شاید از دور آید بوی تو یار
دو چشم منتظر خیره به راه
میبارنــد از شــوق تـو مــاه
زمزمه بر لب میکنم این جمله را
عاشقت هستــم بــی چــون و چـرا
همچنان با یـاد تو سر میکنم
بــی تـو پوچــی از بر میکنم
در دل از خدا آرزویــی میکنم
برای دیدنت رو به سویی میکنم
تا نوری آیــد بر زمیــن از آسمــان
نوری که دارد از تو تنها یک نشان
آن نور، راه عـبــور من و توست
آن نشان، عشــق میان من و توست
سکوت خواهم کرد واز یاد خواهم برد ،
آن چه را که به پایان رسید
وشروع خواهم کرد آنچه را که دوباره به اتمام میرسد:
سیگاری آتش خواهم زد تا بخاطر...
قلمی خواهم شکست تا به آغاز...
اراده ای خواهم کرد تا به عمل...
تیری رها خواهم ساخت تا به ثمر...
فنجانکی خواهم شکست تا به شکست...
بره ای خواهم شد تا به تمرد...
وعمری خواهم کرد تا به مرگ...
و اوقات را معدوم خواهم ساخت
همچنانکه آب غسالخانه ای را چرک...
و خاکی را مزدود...
زندگیم را مفعول...
و خدایان را برای لحظه ای مشغول خواهم ساخت
سنگ تراش شروع میکند برای لقمه نانی
وچه اهمیت دارد حقیقت آنچه مینویسد چیست؟
چه اهمیتی دارد سال تولد اتفاقی که به پایان رسیده است؟
و فریاد های انزجار از درد زایمان مادرم،تنها با نام پدر بر سنگ جای میگیرد
من از آنچه بودم جدا شدم
قطعه چند وبلوک چند نام من است
تنها خود میتوانم مراقب خود باشم
گودالم را دوست خواهم داشت
و با موریا نه هایم چند ساعتی بازی خواهم کرد
و اگر صدایی لرزان بر قبر من حمدی خواند
به او خواهم خندید ،تا حد مرگ...